Maten voor vliegtuiggeluid: van Ke naar Lden

Tot 2003 werd Vliegtuiggeluid rondom Schiphol berekend in Kosten-eenheden. Deze eenheid is ontwikkeld door een commissie onder leiding van professor C.W. Kosten. Van 1962 tot 1967 deed deze commissie onderzoek naar geluidhinder rondom Schiphol.

Ieder vliegtuig maakt een bepaalde hoeveelheid geluid en dat geluid verspreidt zich in de omgeving. Bij de Ke worden de maximale geluidniveaus in de buitenlucht van de vliegtuigen die overvliegen samengevoegd. Hoewel deze eenheid goed is doordacht, zijn er nadelen. De Ke wordt alleen in Nederland gebruikt. Dit maakt het niet mogelijk om te vergelijken met situaties in andere landen. Tevens werkt de Ke met een zogenaamde ‘drempelwaarde’. In het rekenpunt worden vliegtuigen die een maximum geluidniveau van minder dan 65dB(A) in dat punt veroorzaken niet meegerekend in de geluidbelasting.

De eerste beperkingen van de Ke zijn al eerder ontdekt. Er is een andere waarde toegevoegd om de effecten van nachtvluchten beter te bepalen (LAeq-nacht). LAeq-nacht bepaalt het geluid binnenshuis, waarbij rekening gehouden wordt met de isolatie van een huis.

Naast Ke en LAeq-nacht wordt in Nederland ook nog de BKL gebruikt, zij het voor kleinere vliegvelden. Voor Schiphol is dit niet van toepassing.

Inmiddels wordt Lden Europees als eenheid gebruikt voor geluid gedurende het hele etmaal en Lnight voor het geluid ‘s nachts. Hiermee worden de nadelen van Ke ondervangen. Het kabinet heeft dan ook besloten in Nederland over te stappen op Lden en Lnight.

De overstap op Lden en Lnight betekent het loslaten van de Ke en LAeq-nacht. Uit het bovenstaande blijkt dat er grote verschillen zijn tussen de maten Ke en Lden. Om deze reden is er ook geen omrekenformule van Ke naar Lden mogelijk.

In de syllabus “Basiskennis geluidzonering luchtvaart” kunt u meer lezen over de geschiedenis van het bepalen van vliegtuiggeluid.